رکس ریوس نویسنده و پژوهشگری چندرشته‌ای است که عمدتاً در حوزه‌های فرهنگی، تاریخ اجتماعی و ادبیات بومیان آمریکا فعالیت می‌کند. آثار او بازتاب‌دهنده‌ی دغدغه‌های عمیق نسبت به هویت، تاریخ، استعمار و بازنمایی فرهنگی هستند. ریوس از نوادگان قبایل بومی ایالات متحده است و این ریشه فرهنگی نقش پررنگی در شکل‌گیری جهان‌بینی و سبک نوشتاری او دارد. آثارش گاه در قالب داستان، گاه مقاله و گاه تحلیل فرهنگی منتشر می‌شوند و همه‌ی آن‌ها هدفی واحد را دنبال می‌کنند: بازخوانی تاریخ از منظر اقلیت‌ها و بازگرداندن صدای کسانی که در روایت‌های رسمی نادیده گرفته شده‌اند.

ریوس با رویکردی منتقدانه، اغلب به مسئله‌ی حذف فرهنگی (cultural erasure)، از بین رفتن زبان‌ها و سنت‌های بومی و نیز تأثیرات روانی و اجتماعی استعمار می‌پردازد. او در آثارش تلاش می‌کند هم جنبه‌های تراژیک و هم وجوه مقاومت و امید در فرهنگ بومی را نشان دهد. به‌ویژه در داستان‌های کوتاهش، به‌خوبی می‌توان دید که چگونه از عناصر نمادین فرهنگ سرخ‌پوستان آمریکا بهره می‌گیرد تا مفاهیم عمیق‌تری را بیان کند. آثار او هم برای دانشگاهیان و هم برای مخاطبان عام، منبعی ارزشمند برای فهم پیچیدگی‌های هویتی و فرهنگی جوامع بومی است.

رکس ریوس علاوه بر فعالیت نویسندگی، در عرصه‌ی آموزش و سیاست‌گذاری فرهنگی نیز نقش فعالی دارد. او در برنامه‌های احیای زبان‌های بومی، آموزش تاریخ جایگزین و پروژه‌های هنری مشارکتی با جوانان بومی مشارکت می‌کند. از نظر او، ادبیات و آموزش ابزارهایی برای بازیابی قدرت فرهنگی و ترمیم آسیب‌های تاریخی‌اند. همین دیدگاه باعث شده تا ریوس نه فقط یک نویسنده، بلکه صدایی تحول‌گرا و روشن‌گر در فضای فرهنگی آمریکا باشد. آثار او پلی هستند میان گذشته و حال، سنت و مدرنیته، و صدایی برای بازگو کردن تاریخ‌های ناگفته‌ی یک ملت.