رمان سال بلوا نوشتهی عباس معروفی، اثری ادبی و تأملبرانگیز است که داستان آن در قالب خاطرات شخصیت اصلی، نوشافرین، بازگو میشود. نوشا، دختر سرهنگی جاهطلب است که به امید آیندهای درخشان برای او، به شهر سنگسر نقل مکان میکند. اما نوشا راهی متفاوت از آرمانهای پدرش را برمیگزیند.
او دل به کوزهگری اسرارآمیز میبازد و در گرداب عشقی ممنوعه غرق میشود. این عشق اما با موانعی همچون قدرتطلبی، مردسالاری، و محدودیتهای فرهنگی روبروست. داستان نوشا، نمادی از زنان بسیاری است که در دل تاریخ ایران، میان خواستههای خود و واقعیتهای تلخ جامعه، در کشاکش بودهاند.
معروفی در «سال بلوا» با قلمی شاعرانه، فضای احساسی و اجتماعی پرتنشی را خلق میکند که خواننده را درگیر میسازد. این رمان نه تنها داستانی عاشقانه، بلکه نقدی جسورانه بر قدرت، سنت و ستم بر زنان است.